Het delen van kennis is ver gevorderd. Het eerste transatlantische bericht werd verzonden in 1858 (door de Britse koningin Victoria aan de Amerikaanse president James Buchanan) en gedurende de volgende 150 jaar zorgden stapsgewijze vorderingen (zoals de telefoon en satellieten) ervoor dat meer informatie over lange afstanden en sneller kon worden gedeeld. In moderne tijden (de afgelopen 25 jaar of zo) heeft internet het mogelijk gemaakt dat alles in de wereld verbonden is (als het dat wilde), en diensten zoals Google en Microsoft hebben alles geïndexeerd in hun respectieve zoekmachines. Er is een oud gezegde: "Pas op met wat je vraagt, want misschien krijg je het wel". Nou, dat hebben we gedaan. We kunnen op een knop drukken en een miljoen meningen krijgen over de beste kleur blauw om een huis te schilderen op basis van talloze artikelen geschreven door kunstenaars en ingenieurs en gepubliceerd op internet. Ieder van ons is erg gewend geraakt aan het interpreteren van al die gepresenteerde informatie en de verschillende meningen. Wat een enorme stap voorwaarts... maar wel een die de moeite waard is om met enige voorzichtigheid te consumeren.
Voorzichtigheid? Ja. Te veel informatie kan contraproductief zijn. Als 1000 mensen hun mening over een onderwerp geven, gaan traditionele benaderingen voor het zoeken naar informatie ervan uit dat de meest populaire mening de meest accurate mening moet zijn. Maar wat als het publiek ongelijk heeft? Wat als het publiek achterom kijkt in plaats van vooruit? Wat als ze tactisch denken in plaats van strategisch?
Wanneer u naar een onderwerp zoekt in Google of Bing, krijgt u de meest populaire en relevante resultaten die voor u zijn gerangschikt. Je krijgt niet per se het ANTWOORD, je krijgt de meest populaire versie van wat het publiek denkt. Dus uiteindelijk moet JIJ de scheidsrechter zijn. Je moet nadenken over wat de menigte denkt en vervolgens je eigen spelplan maken met de menigte als uitgangspunt.
Dit wordt spannender naarmate AI-zoekmachines online beginnen te komen. Deze nieuwe zoekgidsen bieden een ander niveau van interpretatie van de populaire ideeën van het publiek, maar proberen het in meer betekenisvolle termen te destilleren. Neem bijvoorbeeld deze ChatGPT-interactie:
Wat is netwerkautomatisering volgens AI
Wat is netwerkautomatisering volgens AI? Merk op hoe conventionele wijsheid zegeviert? Hoe het terugkijkende begrip van het onderwerp netwerkautomatisering wordt gepresenteerd als 'het antwoord', zelfs in de nieuwste AI-aangedreven oplossing van vandaag? Het is omdat de "menigte" al tientallen jaren tactisch handelt, dus alles wat op het web wordt gepubliceerd, is gebaseerd op dat oude denkproces. Alles wat ze weten is gebouwd op een carrièrelange basis van brandbestrijding en op maat gemaakte processen die de problemen van elke dag één voor één oplossen alsof elk probleem nog nooit eerder is gezien.
Als strategische IT-leiders moeten we erkennen dat dit de plaats is waar we ons in de netwerkindustrie bevinden en vooruit kijken door anders te denken. We staan aan de vooravond van verandering, met het vermogen om strategisch vooruit te kijken op basis van de in het verleden opgedane ervaring. Door een toekomstgericht pad te kiezen, kunnen we profiteren van een groot aantal vorderingen met betrekking tot het benutten van onze daadwerkelijk bewezen ervaring met No-Code Network Automation.
Wat we ontdekken is dat netwerkautomatisering de overhead die gepaard gaat met de dagelijkse behoeften van elk hybride netwerk drastisch kan verminderen, en de mogelijkheid om de vakkennis die nodig is om schaalbare automatiseringsprocessen aan te sturen, te democratiseren, is al beschikbaar als je ernaar zoekt. Houd er rekening mee dat No-Code-technologie een van Gartner's populairste Enterprise-aandachtsgebieden is, omdat het een snelle vastlegging van best practices mogelijk maakt voor een breed scala aan vakexperts (die geen programmeurs zijn) zonder het typische op ontwikkelaars gebaseerde softwareprojectparadigma. Door die MKB-kennis direct vast te leggen, te repliceren over netwerken over de hele wereld en vervolgens de uitvoering van die kennis op grote schaal te automatiseren, vinden we een toekomstgericht antwoord op de vraag: "Wat is netwerkautomatisering?". Zeker, ChatGPT en duizenden andere CIO's, operators en ingenieurs zouden het hierboven getoonde terugkijkende antwoord geven, maar hoe zit het met de STRATEGISCHE DENKERS? Hoe zit het met de bedrijfsleiders die proberen hun digitaal verbonden bedrijven efficiënter en effectiever te runnen? Dat is waar een toekomstgerichte kijk op netwerkautomatisering naar voren komt en het verschil kan zijn tussen NetOps rond 2000 en NetOps rond 2023. Vergeet niet dat toekomstgerichte IT-leiders zouden zeggen dat "No-Code Network Automation begint met de mogelijkheid om gebruik te maken van bestaande vakexperts door hun ervaring vast te leggen via no-code en deze vervolgens op schaal uitvoerbaar te maken, om de overhead te verminderen die gepaard gaat met hybride netwerkactiviteiten. Het biedt een middel om netwerken te bedienen wanneer de eisen van honderden of duizenden applicaties op het spel staan, en maakt het mogelijk om alle aspecten van prestaties, kwaliteit en beveiliging te gebruiken als de definitie van het netwerk, perfect afgestemd op de behoeften van het bedrijf .”